Alkohol ten powstał na pograniczu Francji i Szwajcarii, na przełomie XVIII i XIX wieku. Stał się najpopularniejszym francuskim napitkiem i rządził we francuskich barach przez ponad wiek, szczególnie został spopularyzowany w okresie Belle Epoque. Powstawały wtedy tzw Absinthe Cafe, w których serwowano niemalże tylko i wyłącznie absynt. W szczytowym momencie spożywanie absyntu we Francji wynosiło 30 mln litrów rocznie.

Absynt był ulubionym alkoholem wielu artystów, raczył się nim m.in. Vincent van Gogh, Eduard Manet, Ernest Hemingway, Picasso, czy Wyspiański. Na początku XX wieku wiele państw wprowadziło zakaz zarówno produkcji jak i spożywania absyntu. Powodem był tujon, czyli związek halucynogenny, który znajduje się w piołunie. Czechy, Hiszpania i Wielka Brytania nigdy nie wprowadziły zakazu, stąd właśnie Czechy kojarzą się wielu osobom z absyntem, gdzie stał się bardzo popularny w swoim czasie.

W 1988 roku Unia Europejska wprowadziła wytyczne dopuszczające maksymalną zawartość tujonu i wtedy to legalna produkcja wróciła do Francji. W USA zakaz na absynt trwał aż do 2007 roku.

Rodzaje absyntu:

Blanche - to absynt przeźroczysty, bezbarwny. Butelkowany zazwyczaj na niższym stężeniu alkoholu, ok 50%. Łagodniejszy w smaku, delikatniejszy, mniej gorzki.

Verte - to absynt zabarwiony na zielono, co oznacza macerację składników botanicznych po destylacji. Zazwyczaj butelkowany na wysokim stężeniu alkoholu, 60%+. Wyraźniejszy w smaku, bardziej gorzki.

Rouge - to absynt różowy, najczęściej barwiony kwiatami hibiskusa.

Jak pić absynt?

Absynt tradycyjnie powinien zostać rozcieńczony bardzo zimną wodą, czasami także dosłodzony cukrem. Podczas dolewania wody absynt mętnieje, robi się mleczny, nieprzeźroczysty. Jest to tak zwany efekt z fr. "louche". Dlatego właśnie absynt utrzymywany jest na wysokim stężeniu alkoholu, ogromna ilość olejków eterycznych, które przestają być rozpuszczalne w niższym stężeniu % powoduje właśnie efekt mętnienia. Kiedy mówimy na temat picia absyntu, często wspominany jest cały rytuał. Wiąże on się z wykorzystaniem przepięknych fontann na wodę z kranikami, łyżek do absyntu, na których umieszczany jest cukier, oraz specjalnie dedykowanych kielichów.

W Czechach wymyślono tzw. rytuał ognia, czyli podpalenie kostki cukru zalanej wcześniej absyntem oraz spopularyzowano picie absyntu na tzw. szoty.